De Wind

Capuchongeklapper, koude wangen, de wind waait de ogen uit m'n haar.

Neem een teug, hef de borst, ga goed staan.

Ik voel de onzekere wervelingen, zoek steun en steek mijn tenen in het water en loop langzaam - rennen is gevaarlijk -

naar de duikplank.


Ik spring en ik keer op keer ik spring en ik

Ik tol op de wind en worstel met de onzichtbare kolken:

grijpen en duwen en verdwijnen en stuwen

opvangen en afweren

meeslepen en doorsteken

Ik geef me over in opperste concentratie en roer

met alle ontoereikende macht van jongensarmen

de balans uit mijn spieren

ik vlieg en ik keer op keer ik vlieg en wij-


de wind en ik - samen. ja!

rennen ís gevaarlijk.


Popular posts from this blog

Several Serious Cases

Tnx, planet

Higher than the ionosphere on some cretinous pharmaceutical